Üniversitede yurtta kaldığım zamanlar. Pencerenin 5-6 metre karşısında bir bina, benim olduğum hiza tam çatı katı.
Bir gün öğlen vakti odada takılırken bası sesler duydum. Kadın sesi yurtta olmaz. Camdan kulak verdim karşıdaki çatı katı odadan kadın sesi geliyor. ilk aklıma gelen aile içi şiddet. Kadın durmadan bağırıyor. Dedim bu şerefsiz eşini veya sevgilisini felaket dövüyor. Bir dakka iki dakka derken ses hep devam, diyorum acaba polisi mi arasam yoksa direk bir arkadaşı da alıp kapıya mı gitsem. Bizim arkadaşa sonra bahsederim deyip o ara erteledim kampüse gittim.
Akşamüstü bir geldim aynı sesler. Cama geldim ulan bu hayvan sabahtan beri bu kadını dövüyor heralde, birşeyler yapmak lazım diye düşünmeme kalmadan 'aşkım ama çok acıtıyorsun' gibi şu an tam hatırlayamadığım, şoka uğratan o sözlerini duydum.
Ortada dayak olmadığına mı sevineyim, kapıya dayansak yaşayacağımız olası rezilliğe mi güleyim, yüzümde tebessüm derin düşüncelerle biraz gökyüzünü seyredip camı kapattım.
