aşırı baskıcı olan ve karşı cinsle temasın da az olduğu muhafazakar kesimde görülen durumdur.
ergenlik çağından itibaren abilere ablalara giden bu çocuklar kendi hemcinslerinden başka kimseyi görmüyorlar. erkekler kızlarla konuşurken (kızlar da erkeklerle konuşurken) sıkıntı yaşıyor, onlarla doğal bir şekilde iletişime geçemiyorlar. çoğu ya anasının babasının bulduğu adayla zoraki evleniyor ya da baskılardan bunalıp hemcinsine yöneliyor.
islam dini kadın ve erkeğin toplumsal hayatta ortak hareket etmesine meşru sınırlar içinde karşı çıkmaz. hatta sahabenin yaptığı savaşlarda hz. fatıma'nın hemşirelik yaptığı bilinmektedir. oysa şimdiki türbanlı kadın hemşireler erkek hastaya bakmazuk diyor. sanırsın karşı cins hemen kendisine yavşayacak.
ayrıca islamda mahrem olan konular sadece karşı cinsler için değil hemcinsler için de geçerlidir. ergenlik çağını geçmiş erkeklerin ve kadınların da toplu olarak aynı ortamda bulunması yanlıştır. yani erkek erkeğin yanında kadın da kadının yanında soyunamaz, çok açık bir şekilde gezemez. ancak türkiye gibi aşırı baskıcı ülkelerde karşı cinsler birbirleriyle doğal yoldan iletişime geçemeyince birbine daha yakın oldukları hemcinslerine yöneliyorlar ve bu da eşcinselliğin yaygınlaşmasına sebep oluyor. aynı bağnaz arap ülkelerinde ve latin amerikanın koyu katolik ülkelerinde olduğu gibi.
