dream theater'ın gerçekten de 20. yıllarına yakışan bir performansla 6000 kişiye verdikleri en iyi konserlerden biri, belki scenes from new york ile birlikte en iyisi. bomba gibi girdikleri konserin belki de en iyi parçası, orkestra eşliğinde yorumladıkları metropolis part 1. vokali sık sık eleştirilen james harikalar yaratıyor bu sefer. diğerleri her zamanki gibi. kusursuz. her dt ve/veya progressive rock dinleyicisinin arşivinde mutlaka bulundurması gereken gerçek bir başyapıt, bir magnum opus.
