Hayatımızın her ânında duayla başbaşa olmamız gerekir. Biz başımıza bir musibet geldiğinde dua edip, o musibetten kurtulunca Rabbimizi unutup duayı bırakıyoruz. Bir kudsî hadiste şöyle buyurulmuştur: Siz beni geniş zamanınızda anın ki Ben de sizi dar zamanınızda anayım
