Nazım nerde, ne zaman "beni Stalin yarattı" demiş çok merak ediyorum. Ayrıca nazım'ın sovyetler'e ilk iltica ettiğinde sovyet yazarlar birliğinde yaptığı konuşmayı okumanızı tavsiye ederim, rus köpeği dediginiz adam sovyetler'e adım atar atmaz eleştirmeye başlıyor, rejime tehdit olarak algılandığı için uzun yıllar pasaport dahi verilmiyor. "Ivan Ivanovic var mıydı yok muydu?" Oyununda sovyet bürokrasisini ve Stalin'i eleştirdiği için oyun Sovyetler'de yasaklaniyor, bu olaydan sonra nazım sovyet rejimiyle iyi geçinmeye çalışmış. Stalin öldüğünde ise radyolara çıkmamıştır, yazarlar birliğinin baskısıyla Stalin için bir şiir yazmıştır sadece ki şiiri okursan gayet plastik, zorlama yazıldığını görürsün. Nitekim ben nazım için kültürel açıdan milliyetçidir dedim. Tamamen siyasal ve toplumsal eleştiri barındıran bir şiirle bunu çürütmeye çalışmak abesle iştigal. Bu da nazım'dan gelsin.
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
Bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
Koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
— demeğe de dilim varmıyor ama —
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!
