Uzun zamandır nalet bir oyunu oynuyorum. Hem de gece gündüz her dakika. Günlerim öyle boş boş geçiyor bir halt da yapmıyorum. Ama yapmam gerekem işlerim de var. Orada biri ile tanıştım sanki ben cidden sorunlu insanları ama gerçekten sorunlu insanları üzerime çeken bir mıknatıs taşıyorum gibi koskocaa oyunda gittim en manyağına alıştım. Ulan. Böyle tanışıp plan kurma olayını da hiç sevmiyorum. Salak gibi onun için ağladım bir de. insanlardan neden uzak durduğumu daha iyi Anlıyorum şimdi. Buna da alışılır. Daha önce o mu vardı sanki. Desem de bir yanım istiyor konuşmayı. Ona yardım etmek sakinleştirmek istiyor. Ama yapmayacağım. Daha fazla alışamam olmaz. Belki ileride bir gün karşılaşırız, belki. Ama aksi birisi sağı solu belli değil. Off yıldım.
Tanıyalı kaç gün oldu ki en fazla iki hafta o da belki. Ama gene de bağlandım gene de diyemiyorum umarım karşılaşmayız diye silip atamıyorum bu insanları. Ne kadar da ben.. ha bu hale de kilomu öğrendikten sonra geldi dalga da geçti ama gene de ilişiyorum yavru gibi. ilişmem artık zaten de.
Geçmişten gelen birisi de hala beni sevdiğini söyledi ama beni kıskandırmaya çalışan biri ile işim olmaz. Ona da dedim. Baya dolmuşum yok otobüs... ahaha..
