leyla ile mecnun'daki en sevdiğim karakterdir kendisi; ismail abi. yaşıyor gibi oynadığından herhalde, 'ismail abi' bir rol gibi gelmedi bana hiçbir zaman. hayali bir karakter değil de gerçek bir insanmış gibi sevdim ismail abiyi. 'vallaha mı?' ya da 'olaylaar olaylar' veya 'sayın bay işveren bey' deyişi o kadar gerçek geldi. ya da gelmeyecek bir geminin ardından gayretle el sallayışı o kadar hüzünlü geldi. sonuç olarak serkan keskin'i severiz. candır.
