mutsuz birine aşık olmak eğlenmeyi bilmeyen, eğlenemeyen, kahkaha atamayan, etrafa uyuz uyuz bakışlar atan insana aşık olmak demek değildir, çünkü mutluluk ya da mutsuzluk bu kadar basit değildir en başta.
böyle birine aşık olduysanız diğer sevgililer ne yapıyorsa yine onu yaparsınız, el ele kırlarda koşup çimenlerde yuvarlanabilirsiniz isterseniz, fakat mutsuzluk baki midir, evet. mutsuzluk daha derin bir duygudur, eğlenceden veya gülmekten. mutsuzluk ruhunun bazı şeyleri içselleştirememesi, sindirememesi, kaldıramamasıdır. gerçekçilikle, gözlemleyerek yaklaşıldığında hayata, bir şeylerin farkına varmanın sonucudur, bilinç düzeyinin artmasıyla doğru orantılıdır.
siz bu kadar derin birine aşık olmayı seçtiyseniz (ne kadar seçilebilirse) , kendi mutsuzluğunuzla aranızda bağ kurmadıkça, ya da böyle bir haliniz yoksa acı vericidir. hele hele "lan kimse edememiş mutlu ama gör bak ben nasıl yapıyorum" gibi rekabetçi idiotluğunuzla yaklaşıyorsanız olaya yapamadıkça kudurursunuz, umarım da yapamazsınız.
