Her zaman hızlı karar vermemle övünürüm, hatta test sınavlarda soruları okumadan şıkları okumadan en hızlı nasıl cevap verebilirime çalışır beynim.
Ama artık bakıyorum da hızlı karar verdiğim herşey beni daha çok yoruyor. işte bi sorunla karşılaşınca hemen anında aklıma gelen yolu seçiyorum, oysa birilerine danışabilsem(öyle insanlar da yok çevremde ama) beni daha da çok uğraştıracak yollara girmemiş olurum.
Hayatım gittikçe ciddileşti, vereceğim kararların önemleri arttı, ben oysa eski kararsız, rahat, sorumsuz halimi seviyordum.
Değişmem ben diyordum,ölesiye bir inatla..Değiştim..
Sıcakkanlıyımdır ama insanlar beni ilk tanıştıklarında çok soğuk havalı bi tip sanıyorlar. Ben ilk tanışmalara inanmıyorum, kimseyi ilk görüşte falan tanıyamam, belki de bu yüzden mesafeli miyim acaba?
Arkadaşlarımın hepsini aynı ortama soksam ne kadar alakasız tipler çıkar ortaya şaşır insan, artık insanları daha mı kolay sever oldum, ya da artık çevremdekilere mi mecbur kaldım bilmiyorum.
