bu soruya toplumbilimsel olarak birçok ayrı yanıt verebiliriz. bu yanıtı verirken, bağlı olduğumuz ulusun düşünüşü ve geçmişi vargıya ulaşmamızdaki en büyük etken olacaktır.
geçmiş önemlidir vargıya ulaşılmasında dedik, nevzat kösoğlu bu konuda birkaç örnek veriyor. örneğin alsas loren bölgesini ele alarak alman ve fransızların ulus tanımlarını yapalım. bu bölge soy olarak alman, ekin(kültür) olarak fransızdır. almanlar ulus tanımını uruk, soy üzerinden yaparken; fransızlar ekin üzerinden yapmaktadırlar. avustaryalılar ile almanlar aralarındaki ayrımı mezhep ayrılığı oluşturmaktadır.
türkler için ulus tanımı soy, dil, ülkü, geçmiş ortaklığı, duygu birlikteliği, din birlikteliği üzerinden verilebilir. bunların ikisinin var olması ulus olmak için yeterli değildir ancak ikisinin eksikliği sizi aynı ulus çerçevesi içerisine sokabilir. örneğin gagauzlarla inançsal noktada ayrılabiliriz ancak geri kalan tüm tanımlarda ortak bir noktamız bulunmakta. bundan dolayı gagauzlar türk ulusundandır diyebiliriz.
işte biz bu saydığımız altı özdekten(madde) hemen hemen hepsini yitirmek üzereyiz.
nasıl?
ortak ülkü birliği. bugün türk ulusunun tümünü birden kapsayan, tümünün aynı ortak düşünce uğruna devinim gösterdiği, düş gördüğü bir ülkü var mıdır?
yoktur! ne yazık ki yoktur. kutuplaşmış bir türk ulusu, türk budunu vardır bugün. ülkeyi yönetenlerin, onlara karşıtlık oluşturanların sürekli olarak körüklediği bir od var. bu od ulusu toptan yakıyor, uzaklaştırdıkça uzaklaştırıyor. bugün türk ulusunun, yahudiler gibi; ruslar gibi, yunanlar gibi savunduğu(görüşü ne olursa olsun liberal, sosyalist, islamcı, türkçü) bir ülküsü yoktur. hepsi ayrı düşler kurmaktadır.
iki ekin birliği. bugün türkiye iki toplak(camii, karahanlı türkçesi örn.) arasında kalmış beynamaz gibi. müslüman olduğunu savlayan bölümün araplaştığı, laik olduğunu söyleyen bölümün içmeyi, sevişmeyi ulu-orta yaptığı bir ortamda ne ortak gelenek-görenek kalır; ne de ortak bir ekin kalır. yirmi yıla hepsi yok olur, birbirini anlamayan, kafaların arasında uçurumlar olan bir toplum ortaya çıkar.
üç geçmiş birliği. hepimiz bu topraklarda yaşadık, bu toprakları yurdumuz kıldık. bin yıldır bu bölgedeyiz. ancak iki ayrı türk arasındaki geçmiş tasarımı, bir rum ile bir türk arasındaki tasarımdan daha büyük ayrıklığa neden oluyor. ortak geçmiş birliğimizi de yok ediyoruz. osmanlıcı geçinenlerden ötürü bir m. kemal paşa yağılığı(düşmanlık), sözde atatürkçülerden ötürü bir osmanlı düşmanlığı toplumu kutuplaştırıyor.
dildeki yozlaşmalara, duygu birlikteliğinin yoksunluğuna, soy ile inanca girmiyorum bile.
