Son 1 haftadir soyleyip, her gun aglarken soyledigim cumle.
Mide ve bagirsaklar dunyayi boykotta 1 haftadir, akil desen gideli uzun zaman oldu. Bi kalbim vardi onu da artimi ya da carpinti (doktora gitmekten korkuyorum) aldi.
Birileri sesimi duysun istiyorum sanirim. Annem hafifce sesini yukseltse mideme sanci giriyor. Stres toleransim hic bu kadar dusmedi. Asiri kaygi duyuyorum, ve su an gercekten buna engel olamiyorum.
Kiyamet kopsa da rahatlasak artik diyorum. Bu dunyanin gidecegi bir yer kalmadi. Bu korkuyla bu kalp dayanmiyor.
