bu sahnede yemek masasının etrafında sandalye şeklinde klozetler bulunmaktadır. tüm bireyler yemek yercesine tuvaletlerini yaparlar. sonrasında karnı acıkan biri yemek yemek için tek başına bir odaya gider, kadının biri kapıyı tıklatır bu tuvaletteymiş gibi dolu der. kadın da özür dileyip gider.
burada yönetmen yemek yemeyi, kimse görmeden yapılması gereken bir eylem, tuvalet yapmayı ise sosyalleşme aracı ve insanların beraber gerçekleştireceği bir eylem olarak lanse etmiştir. sorgulamadan uyduğumuz alışkanlıklarımıza nanik yapmıştır.