Film başarılı çocuk oyuncuları dışında bir süpriz yaratmamaktadır. Beklenildiği gibi biraz savaş, yarım bir mizah, biraz çocuklar ve tabii ki politika var. Filmi hiç izlememiş olsaydım da tahminim bu olurdu.
Film evet duygulandırdı ve savaş hissini verdi ama hayatımda gördüğüm en başarılı savaş sahnesi değildi. Sadece o bölgedeki hislerin açığa çıkması açısından faydalı bir film.
--spoiler--
Ayrıca filmle ilgili soru işaretlerine de cevap aramaktayım.
1- Neden mayınlarını satarak silah satın alan ve Amerika'ya hem bir taraftan düşman bir taraftansa hayran olan bu insanlar, ortada tecavüzler bile söz konusuyken bir direniş göstermez? Üstelik de öğretmenlerine artık savaşmayı öğrenmemiş lazım diyenler.
2- Filmin başında uydu anteni alınması sırasında şeyhler haram diyerek karşı çıkıyorlar. Üstelik sonrasında da antenin yayınlarını izlemeye gelerek bir nevi kontrole devam ediyorlar. Fakat sonrasında film boyunca hiç yoklar. Dini faktörleri Irak gibi bir ortamda yok saymak bence çok anlamsız. Bu savaş ve çocuklar üzerindeki etkileri neredeyse yok sayılmış.
3- Annelik iç güdüsü denilen kavram pek de ortada yok. Tecavüze uğramış olsa bile bir kadın için çocuk kutsaldır. Bunu aslında kısmen görsek de biraz muallakta kalıyor.
4- Mayınlı araziye girmeye korkan çocuk (satellite) neden daha da abartıp o araziye bizikletle giriyor? Pek anlaşılır değil.
--spoiler--
