yüreğiniz yandığında bir türlü imdadınıza yatişemiyen kurum.
nedense her seferinde, ya dar sokaklarda aşırı yoğun duygulardan sıkışıp kalır ve ilerleyemez, ya hortumu patlar ve içinde hayata daiğr ne var ne yoksa akar gider, heba olur... yada trafik vardır, başkalarınadır bütün ilgisi ve dikkati... ama bir türlü gelmez... beklersiniz hep, kimsecikler yoktur... bekler durursunuz fakat ufukta yine hiç bir şey yoktur...
...yıllarca kor gibi yanıp durursunuz... ve artık kül olmaya yüz tutmuşsunuzdur... ama hala yüreuinizdeki yangına su tutucak birileri yoktur.
