askerlik yerime bakabilmek için gece 2 ye kadar siteye girmeye çalıştım, denedim denedim ama yoğunluktan bir türlü girmedi. yattım uyudum, sabah o merakla 5 de felan uyanıp tekrar baktım. ulan bir de ne göreyim usta birliği diyarbakır yazıyor.
diyarbakır a gidiyorum diye o kadar canım sıkıldı ki anlatamam, o kadar moralim bozuldu anlatamam.
ama şimdi diyorum ki iyi ki gitmişim, iyi ki diyarbakır çıkmış. inanılmaz sevdim diyarbakır'ı. ortalık karışık olmasa yine gidip, öğle yemeği için dağkapıda ciğer yiyip, akşama kadar orada tanıştığım güzel dostları görüp, ofisin arkasındaki o tren yoluna bakan kanatçıda da akşam yemeği yiyip geri dönmek isterim. he bir de kahvelerinde 2-3 bardak kaçak çay içilir.
