Şehzade Mustafa, Kanuni Sultan Süleyman'ın Hürremden olmayan en büyük oğluydu. Hürrem Sultan Mustafa tahta geçerse oğullarını öldürür, kendi nüfuzundan olur korkusuyla Mustafa'nın mührünü çaldırır. Osmanlı'nın düşmanı iran Şeyhine mektuplar yazdırırp mührü bastırır. Gelen cevapları Kanuniye yollatır. Mustafa haindir der. Bunun üzerine Kanuni orduyu hazırlatır, Mustafa bizimle Konya'da ordugahta buluşsun diye haber yollatır. Tabi Mustafaya çoktan haber gitmiş, tebağası "Gitme Şehzadem, oyun kurdular sana, Hünkarımız canını alacak" derler. Ama Mustafa korkmaz ve "Allah canımı babam eliyle verdi, babam eliyle alsın" diyerek yola koyulur. O dönem Süleyman'ın babası Yavuz Sultan Selim Han'ın (ki tek sevdiğim padişahtır) Mustafa'ya benzediğini söylerler, Yavuz Selim Han'ın karakteri, görünüşü Mustafaya geçmiş gibidir. Kanuni bundan korkar, ya hainse ya dedem Beyazit'i babamın öldürdüğü gibi Mustafa beni öldürüp tahta çıkarsa diye korkar. Velhasıl Mustafa Konya'ya gelir. ilk gece çadırında konaklarken çadırına bir ok atılır, üzerinde "Kaç Şehzade, baban seni öldürecek" yazar. Mustafa yine korkmaz. Sabah babasının çadırına doğru giderken kapıdaki askerler kılıcını ister. O dönem sadece Şehzadelerin padişahın otağına kılıçla girme izni vardır. Mustafa kılıcı verir, içeri girer. Karşısında 7 tane dilsiz ve sağır cellat vardır. Mustafa konuşmaya çalışır ama ne çare cellatlar ne duyar, ne konuşur. Mustafa üzerine gelen bütün cellatları birer birer yere yıkar, padişahın bulunduğu huzura doğru ilerlerken arkasında Zal Mahmut Paşayı görür, vaktiyle tonla iyilik ettiği Mahmut Paşayı görünce Mustafa hareket dahi edemez, sırtına aldığı darbe ile yere yıkılır ve yerden toparlanıp kalkan cellatlar üç ilmeği boynuna geçirir. Mustafa "Baba ne yaptım ki oğluna bunu reva gördün" diyerek orada can verir. Sonrasında Hürrem emeline ulaşır ve tahta hala "Ayyaş Selim" diye tanıdığımız dirayetsiz, alkolik Sarı Selim geçer. Osmanlı'nın zayıflaşı böylece başlar... Mustafanın cesedi ibret olsun diye otağa asılır, vaziyeti gören Şehzade Cihangir kederinden hastalanır ve bir süre sonra o da hayatını kaybeder. Ölümü halk arasında saraya güvensizlik başlattı ve Osmanlı'nın yıkılışına öncülük etti.
