yani söyleyip hali hazırda bozuk olan moralleri bir kez daha bozmak istemiyorum ama ülke gerçekten ama gerçekten kötü bir duruma doğru gidiyor. biraz aklı olan insanlar sesini çıkaramasa bile bunu görüyor zaten. sadece buna alıştırıldığımız için ülkece böyle garip bir umutsuzlukla birlikte büyük bir stresin içerisindeyiz çünkü verebileceğimiz mantıklı tepkilere dair olan şansımız da elimizden alınmış durumda. en basitinden protesto etmek... protestoların bir özelliği de ülkenin gerilimini azaltıcı nitelik taşımasıdır ancak şu an bu da mümkün değil ve emniyet supabı görevi gören bu tip şeyler olmazsa kazanın patlamaması için de bir engel kalmaz.
yakın zamanda bir darbe gördük ama etkisi çok çabuk geçti, çünkü bir çok konu gibi bu da normalleştirmeden nasibini alıyor. yarın sabah gerçek ve ciddi bir darbe olsa hiçbirimiz şaşırmayacak durumdayız sanırım. ancak 15 temmuz'da kısa kollu t-shirtlerle sokağa çıkanlar bu sefer bir bir yere indirilir, hem de hiç acımadan, herhangi bir kesimden karşı çıkan da aynı şekilde. bu yobazların bir an önce bu tutumlarından geri dönmesi gerek yoksa cidden sonumuz kötü. bunu "darbeci asker kalmadı" deyip sadece bir iç darbe olarak görmek hata olur. fitili gelecekte ateşlenmesi olası bir kaosun hüküm sürmeye devam ettiği günlerde bir sabah uyandığınızda "demokrasi getirdik size" diyen conilerle karşılaşırsanız hiç şaşırmayınız. sevgi dolu coniler bize "demokrasi" getirmek için ellerinden geleni ardına koymayacaktır buna emin olabiliriz.
ülkedeki cahillik ve ortadoğululuk seviyesine bakarsak o güne doğru freni boşalmış kamyon gibi gidiyoruz. dikkatli olalım.
