sanki osmanlı ayrı bir devlet türkiye ayrı bir devletmiş gibi düşününen bir halk içinden bir kesimin içinde bulunduğu özlem.
tabi ki atatürk yepyeni bir devlet anlayışıyla yepyeni bir cumhuriyet kurdu. ama dikkat edersek yeni olan devlet değil cumhuriyettir.
osmanlı bir hanedanlık adıdır. bu topraklar yüzyıllardan beri türkiye olarak adalandırılır avrupalılar tarafından.
dolayısıyla osmanlıyı özlemek demek, türkiyenin cumhuriyet kurulmadan önceki halini özlemek demektir.
peki cumhuriyet öncesi hale bakınca ne görüyoruz. tamam büyük bir imparatorluk zamanında ama 19. ve 20. yy.larda dış güçlerin esiri haline gelmiş bir devlet. o zaman devletin o hale düşmesinin suçlusu olarak padişahları göstermiyorum. kimisi iyi yönetmiş kimisi o kadar iyi yönetememiştir süreci. ama asıl önemlisi küresel ölçekte değişen dünya ekonomik düzen ve batılıların elde ettiği birçok sömürgelerden elde ettiği gelir sonucu kazandığı güç.
devletin yapısı tek bir kişiye bağlanınca ister istemez o kişin verdiği kararlardaki ufak bir yanlışlık çok büyük sonuçlara yol açabiliyor devlet için. son zamanlarda kandırılanları biliyoruz.
atatürkün kuruduğu cumhuriyetten sonrası ise... öncelikle atatürk öldürüldü. batılılara boyun eğmediği için, ülkenin özgürlüğüne ket vuracak hareketler yapmadığı için. ondan sonra gelenler de iyi niyetle ya da kötü niyetle ülkeyi batının ellerine verdi. bence çoğu iyi niyetledir. ama düz olarak batılılara karşı durabilen gerçekten çok az. onların da süreleri kısa olmuş. ama türkiyede allahtan halk kolay kolay kanmıyor, ayrıca yönetici kesim de çok bilinçli. öyle böyle özgür biçimde bugünlere geldik.
şimdi yeni bir oyun var.
batı satranç gibi oynuyor oyunu herzamanki gibi. karşı tarafın ise ne olduğunu bilemiyorum.
yabancılarla anlaşıp, halk tarafında mı gözüküyor,
yabancılara onlara anlaşmış görünüp, halk tarafında mı,
işte atatürkten sonraki çoğu liderin tam olarak ne olduğunu bilemiyoruz böyle.
