ne zaman tükenmiş bir umudum olsa alır onu diğerlerinin olduğu kutuya koyar öylece saklarım. zaman geçer biraz daha büyürüm sonra o kutuyu açar kendime gülerim. nelere umut bağlamışım ne saflıklarla kalbimde umudumu büyütüp sonra yere çakılmışım...
sonra da kutuyu kapatacakken kendime kızarım bu kadar çok umut tükettiğime. hiçbir umut tükenecek kadar bekletilmemeli. ya büyümeli o umut bir cocuğu büyütürcesine sevinç ve mutlulukla ya da en başında küçücükken çöp kutusuna basket yapılmalı.
