onları sevmediğinizi hissettiklerinde hırlamaya başlayıp , biraz nabzınızı düşürebildiğiniz zamansa, kuyruklarını sallayan güzel hayvanlardır.
bir ara beslediğim müthiş bir labrador vardı, eve geldiğimde bahçe kapısına tırmanırdı. bir gün çok stresli geldim ve onu sevmeden geçtim. peşimden gelip ayaklarıma sürtünmeye başladı, ya bir dur diyerek çemkirdiğimde ise tepkisi çok güzeldi.
yere oturdu , ön bacaklarını bana doğru uzattı , kafasını arasına koydu ve geri geri sürüklenmeye başladı. o yüzündeki masumluk dünyalara bedeldi. çok kızmıştım kendime o zaman.
sevin la köpecikleri, onlar insanlardan çok daha vefakar.
