Dizi baştan beri sol bir pencereden baktığı için olaylara, yaşar-ışık aşkını nasıl yarattılar, nasıl bir sağcıyı masum bir aşık olarak gösteriyorlardı, hayret ediyordum. Meğerse hislerimde yanılmamışım, o saf ve masumhane, birbirine yakışan çifti sudan bir bahane ile ayırdılar. Aşkına sadık bir hanfendi profili çizen Işık'ı da, maymun iştahlı ve bir aşk bitti yenisi gelsin kıvamına getirerek solcu harunun kırılan gururunu yeniden tamir etmek amacıyla haruna aşık ettiler. Aslında amaç belli, kırılan Harunun deil, sosyalizmin onuruyudu. Bir sosyalist bir başka sosylaiste aşıkken, nasıl bir faşistle sosyalist evlenebilirdi? Bu çarpık durumu düzeltmek, yine solcu senaristlerin marifetiyle son 5-10 bölümde düzeltildi ve ışık ile harun gayet yapmacık bir ilişki içerisine girdiler. O kadar yapmacık ve gayri-samimiydi ki bu ilişki, ışık göz altın alındığında harunda hiç teslim olayım havası olmadi. Yakalanmamalıyım korkusu içinde ışıkı kurban verdi harun. Hatta naif naif oturdu yemek yedi, tuvalete gitti, hiç ev içerisinde öfkelenmedi, kendini suçlu hissetmedi bile. Yaşar olsa böyle mi olurdu? Elbette hayır, çünkü yaşar ışıkı başka seviyordu. Ama senaristlere göre yaşarın suçu faşist (!) olmaktı. Solcu olsaydı, o da ışıkla mutlu mesut bir hayata yelken açabilirdi.
Son bölüme gelecek olursak, açıkçası ben bu solcu senaristlerden bir belden aşağı vurma beklerdim. Son bölümlerde Yaşara yazan çirkinimsi bir öğrenci vardı. Ben bunla yaşarı baş göz ederler, böylelikle seyiricinin gözünde yaşarı da küçük duruma düşürerek, harun-ışık ilişkinin meşruiyetini iyice pekiştirmelerini beklerdim. Allahtan bu kadar gözlerini solculuk bürümemiş.. Kendisine açıllan bu öğrenciye, kalbinde sadece Işıkın olacağını ve bunun ölene dek süreceğini söyleyen Yaşarın o konuşmasından sonra hemen kız arkadaşımı aradım. Beni o kadar etkilemişti ki bu konuşma, ona, "sakın beni ışık gibi bırakma" deme ihtiyacı hissettim. Yaşarı oynayan umut kurt zaten süper bir oyuncu bunu tartışmaya gerek dahi yok. Beni etkilemesi ve sevgilime telefon ettirmesi doğal.. (Hayatta da sevgilimi bir film yüzünden aramamışımdır, baştan belirteyim)
Bu entryi yazıyorum ama dizinin daha sonuna gelmedim. içimde hala minik de olsa, yaşar ile ışıkın yeniden bir araya gelme umudu var. Biliyorum imkansız bir ihtimal bu, ama yaşar ile ışık arasında doğan böylesine masum ve saf bir aşkı imkansız kılan senaristlere kızmak lazım aslında.
Son olarak şunu eklemek isterim ki, bu sol kesimin, 70li yıllarda çektikleri zulümleri, soykırıma uğrayan yahudiler gibi her film, dizi ve kitap projesinde mağrur ve sonucu hep onların lehine biter bir şekilde anlatmalarından bıktım. Umudum ve dileğim, yakın zamanda tarafsız ve aydın (mümkünse liberal) bir sanatçı / yapımcı ekolünün yetişmesi ve bu tarz projeleri insanlara daha sıcak ve tarafsız yansıtması. Solcuların öncü projelerde tekelleşme yaratmasından bıktım. Burada esas suç solcu sanatçı grubu deil onlara alternatif oluşturamayanlarda ama yine de piyasada biraz kollandıklarını düşünüyorum.
Açıkçası hatırla sevgiliye, olaylara başından beri çok taraflı baktığı ve her daim solcuların propagandasını yaptığı için bir türlü ısınamadım. Dedim ya, ben bu diziyi ışık ve yaşar için izliyordum. Ve bu sebebi de ortadan son 10 bölümdür ortadan kaldırmışlardı.
Şimdi Hatırla Sevgiliden aklımda tek kalacak olan, gerçek aşkını kalbine gömüp giden ve düğün şarkıcısı olarak hayatına devam edecek olan umut kurt yani yaşar olacak...
