çoğu zaman benimdir. böyle hissettiğimde herhangi bi boş olan odaya geçip oturuyorum 10dk civarı, isteseniz de istemeseniz de bir şeyler düşünüyosunuz ve ihtiyaçların isteklerden önce geldiğini anlıyosunuz. o ihtiyaçları giderirken zaten o 10dkyı bulmaya bile fırsatınız olmuyo. bu döngü böyle devam ediyo işte hayat da bu değil mi zaten?
