Gülüyordu!
Evet çok gülüyordu!
Bitmeyen yağmurlar
Kovalayan sorular
Susmayan şarkılar gibi
Her yerde ve her şeye gülüyordu!
Gülüyorduk
Evet onunla gülüyorduk
Kalabalıkların sürüklediği adımlar
Ağızdan çıkan nidalar
Dilde hazır cümleler gibi
Her yerde her dediğine gülüyorduk
Tanıyorduk
Evet onu tanıyorduk
Yarınlarını tutan anılarını
Kuytularda canlanan kâbuslarını
Gözlerinde bekleyen yaşlarını
inatçı ve sadık acılarını biliyorduk
Ve tüm bunları
Ancak gülerek örtebiliyorduk.
Garip mi? Gerçekten garip mi?
