Ömrümün en güzel yıllarıydı. O yaz yine yayladaydım. Maçı kahvede izliyorduk. O gol anı bazen youtube karşıma çıkıyor. Tabi altın golü attık maç bitti. Herkes sevinçten çılgına dönmüş durumda. Genç yaşlı bağırıyor, gülüyor. Rahmetli babam çıkardı bizim dükkanın önünde tabancayı bir şarjör attı. Hiç boş yere silah atmazdı babam. O coşkuyla atmıştı. Tabi tüm ahali saatler süren coşkuyla, mermileri sıkmıştı. Şimdi düşünüyorum yıl 2002 ülke ekonomik ve siyasi krizde ama milli takım çok insana biraz yaşama sevinci verdi. Vay be. Geri gelmez o günler.
