ayaknumaranız tutuyorsa, zevkleriniz de uyuyorsa gayet olabilir bir eylem. ama aynı şartlarda anneniz de sizin ayakkabıları bir anda ortalıktan yokedip giyiyor olabilir...
- anne, benim kurdelalı mavi ayakkabılarım nerde?
- kızım, ben onları giymiyorsun diye buraya (900 km mesafe) getirmiştim. hani şu takımıma da yakışıyordu...
- ama anne, bir sorsaydın?!
- ne biliym, giymiyorsun sanmıştım.
- * peki annem.
(zaman geçer)
- anne, spor ayakkabılarımın yeri hakkında bir fikrin var mı?
- hangisini diyorsun? ben ordayken bana verdiğini mi? -ben onları sana ödünç, burda giyesin diye vermiştim!
- ben de bana verdin sanmıştım. yürüyüşlerde rahat oluyor.
- peki anne.
...
- anne şu...
- bende...
- anne bu...
- bende...
- anne, ayakkabım kalmadı, geri ver artık!!!
- geldiğinde alırsın.
- 6 aydan önce gelemiyorum ki!
- biliyorum. (!)
