çok gariptir. her zamanki batmaya yakın olan güneş ışıklarının penceremden içeri sızıp beyaz tenimde seyrek bir sıklıkta sıralanmış siyah tüyleri bal sarısı ile amber turuncusu arasında bir renge çevirip vücudumu ve ruhumu aydınlattığı sırada yapmış olduğum siesta ile hoşlandığım kadını, onu, bizzat rüyamda görebilme şerefine nail olmamdır.
ben kendisinden ansızın bir kapımı çalış, bir calling, veyahut bir mesaj beklerken, kendisinin rüyamda bana mail atması açıkçası beni biraz düşündürmedi değildi. attığı mailde bana ulaşmayı çalıştığını ancak ulaşamadığını söylüyordu. nasıl da heyecanlı heyecanlı ifadelerle yazmış ama sevgili yazar bir görsen. beni çok özlediğini ve çatıda yukarılarda bir yerde olduğunu söylüyordu bana. önce tam anlayamamıştım söylediklerini. ardından heyecanla uyanıp bir umuttur diye yaptığın mecaz-ı mürseli ciddiye alıp çatıya çıktım kadın, yoktun, bulamadım seni. artık nasıl etkilediysen beni...
