2 gündür yazmamak, anlatmamak için zor tutuyorum kendimi. istanbul'da şehit olan arkadaşım allahtan rahmet diliyorum öncelikle. adını buraya yazıp kimseye mesaj vermek ya da kimseden bir soru duymak istemiyorum. bomba taşıyan orospu çocuğunun üzerine giden ilk adamlardandı. videoda izledim, karanlıkta nasıl mı tanıdım hz. ali gibi güçlü, çevik bir arkadaşımdı. okulda sıralaması vesilesiyle şehir seçiminde benden bir gerideydi. sicili de benden bir sonraydı.
il seçiminde sıra bana gelmek üzereydi benden önce 1 kişi kaldı ve 1 tane edirne vardı. ben de "edirne'yi inşallah seçmez ben seçerim" diyordum nitekim öyle de oldu. aslan parçası beni dürttü arkadan "nereyi seçeceksin" dedi bende "edirne'yi istiyorum son kaldı onu seçeceğim" dedim o da bana "sen seçme ben gideyim" dese de ben edirne'ye o da istanbul'a gitti. aslında başka iller de vardı da 'kader' mi denir bilemem aklındaki ilk şehir kalmayınca istanbul'da çalışmaya başladı.
edirne dediysem kolay şehir diyebilirsiniz ama eğer çevik kuvvetseniz ülkenin dört bir yanına gidersiniz. bizde silopi, nusaybin, diyarbakır, midyat doğu illerinde uzun sürede kaldık 1 sene içerisinde. sağlam gittik sağlam geldik o da öyleydi ama şunu biliyorum ki eğer o benden önce olsaydı o edirne'ye ben istanbul'da çalışacaktım. bugün de yaşayan ben olmayacaktım.
yiğidim, aslanım. ne denir bilmiyorum ama allah şehadetini kabul etsin. bizlere de şehadet nasib olsun. o kadar şehitliğe şahit oldum bir yılda ancak kaderi bana bu kadar hatırlatan bir anı olmadı. kardeşim öyle bir meslek ki ne ölüsüne ne dirisine gidebiliyoruz sevdiklerimizin ancak dualarımız sizlerle.
