Patlama sonrası sosyal medyada gördüğüm her şeyden artık midem bulandı. Bir sürü saçma sapan "canımız yandı"lar, "lanet olsun"lar, bir sürü başkanlık safsatası, bir sürü ak troll sıçmıkları, RT için duyar kasmalar, kararan profiller...
Kalemi alıp da pek bir şey yazasım gelmiyor. Şuursuz milyonlar var, bir düşünce üretsem duvara çarpacak, faydası yok. Faydalı olabileceğini düşündüğüm bir bilgiyi paylaşsam bu bilgi sadece bizim çevrede yankılanıyor, başka çevrelere ulaşmıyor. Kaldı ki o faydalı olabileceğini düşündüğüm bilginin algısı diğer tarafta apayrı.
Adama diyorsun "terörün bitmesi için diyalog şart". Seni PKK destekçisi olarak yaftalıyor filan falan bir ton saçmalık... Tüm düşüncelerin ağzına tıkılıyor. Acayip bir Ak propaganda almış başını gidiyor. Kitleler saçmalıklarla morfinlenmiş. Kitlelere ulaşabilecek medya araçları yok, adam dükkanında TRT1 izliyor, alternatif olarak ATV izliyor (ya da yeni nesil kadrolu AKP'li CNN Türk'ü izliyor). Erdoğan'ın vatanı koruduğunu filan sanıyor. Medya meczubunun teki "Türkiye son 250 yılın en güçlü döneminde" diyor, bizimki sorgulamadan inanıp gururlanıyor.
Popülist yalanlar ve aldatmacalar almış başını gitmiş.
Bu gidişle varacağımız yer müthiş bir yıkım. O yıkımın ardından belki akıllanır millet diyeceğim de ona da pek inanmıyorum aslında.
O yıkım günü gelip geçene kadar yiyin birbirinizi diyip kenara çekilmeyi planlıyorum. Bence siz de çekilin. Son olarak kendi kendilerine savaş açıp kendilerini patlatıp yok olmaları muhtemel. Şehir dışına çıkıp uyku moduna geçip saçma sapan bir bombayla ölmemeyi garantileyebilirim belki. En nihayetinde bu şehir yaşantısında çoğunluğun zevk aldığı birçok günlük etkinlikten de artık zevk almıyorum. Hatta son dönemde içten pazarlıklı, paracı, kapitalizmin yoğurduğu yüksek egolu çirkin şehir insanlarından da iyice bunaldım. Yeni Türkiye için harcadığım 1 kaloriye bile yazık.
