Az önce şu 'izmir'de neden bomba patlamiyor' şeklinde o ufacık beyniyle felsefe yapan canlının paylaşımına denk geldim. Ondan öncede ölen tıp öğrencisi icin 'chp nin bilmem nesinin oğlu olduğu icin bu kadar duyar kasıyorsunuz' şeklinde ölenleri sınıflandırmanın ne kadar önemli olduğuna dair başka bir gerzek beyanla karşılaşmıştım. Bu arada cumhurbaşkanımıza 'sert bakış' attı diye hakkında soruşturma başlatılmasını talep eden 'çok duyarlı' Twitter kullanıcımızı es geçmek olmaz. Oğlum o şehit çocuğu lan babası ölmüş babası. Senin hiç baban öldü mü bu hırsın niye?
Harbi ciddi ciddi oturdum düşündüm ey güzel yaradanım ülkede bu kadar insanlıktan uzaklaşmış, gözlerinden kalbinden zehirli dillerinden kötülük akan bu kadar yarattığın kul varken, neden daha gençliğinin baharındaki, daha 6 aylık ikizlerinin ilk yaş gününü göremeyeni, daha sevdiği kızın parmağına yüzüğü takamayanı, çoluğu çocuğu olanı alırsın yanına? Kalbi bu kadar kötü olan varken.
Şu ülke için hala içimde umut taşımaya çalışıyorum ama her seferinde istisnasız bir gerizekalının dangalaklıkla sıvanmış tonlarca cümlesiyle karşılaşıyorum.
Yahu insan mısınız siz? O boktan bedeninizdeki boktan kalbiniz kan pompalamaktan başka ne halta yarıyor? Nasıl o iğrenç küçük vücutlarınızda bu kadar kini, bu kadar nefreti barındırabiliyorsunuz?
Ben utanıyorum ya yemin ederim böyle canlıların nefes alabildiği topraklarda yaşamaktan utanıyorum.
ideolojinizin de siyasetinizin de hırsınızın da kibrinizin de Allah belasını versin. O son kez babasının tabutuna dönüp bakan vefa komiserin çocuğunun masumiyetinde boğulun be.
Alışma kardeşim. Elbet güzel günler gelecek. Biz daha ölmedik.
