hayatın değersizliğinin bir birleşik ürünüdür. nitekim değer denilen kavramı biz götümüzden uydurduk, kendi egomuzu tatmin etmek için her şeye değer vermeye çalıştık. oysa doğa da bir değer yoktur, bir çiçek açarken güzel olmayı düşlemez, bir aslan ceylana saldırırken ahlaklı olmayı istemez.
iyi ve kötü, ahlaklı veya ahlaksız gibi kavramlar da doğada yoktur. hatta doğanın bir vicdanı da yoktur, sistem içinde var olmak için sadece çatışır.
toplum kurup kravat tapmak bu doğanın bir parçası olduğumuzu ve ilkel benliğimizi gizlemiyor.
