ismet inönü'nün atatürk'ün öldüğü sırada sürgünde olmasına rağmen birgün sonra cumhurbaşkanı olabilmesi. ve bunun ardından atatürk'ün cenazesine katılmaması, kendisini milli şef ilan etmesi, paralara kendi resmini bastırması ve ata'nın naaşını etnografya müzesi'nde yıllarca tutması. kader işte, yaptırmadığı anıtkabir'de yatıyor.
ayrıca baykal, sav ve ecevit gibi 1980 sonrası chp'ye damga vuran isimlerin inönü'nün prensleri olması da enteresan. zira menderes ve bayar'ı bulup seçen, vekil ve başbakan yapan atatürk. malum onların temsilcisi sonradan demirel. demirel'in prensi ise özal. ve bugün özal ekolüne sahip çıkan tayyo. sanki bugün atatürkçülüğe sahip çıkanlar biraz inönist gibi. irtica ile suçlanan sağcılar ise atatürk'ün prenslerine dayanıyor köken olarak.
garip bir silsile var.
Not: alıntıdır, adam haklı.
