bilimsel metotlarla elde edilen; akıl, gözlem ve deneye dayalı bilgidir. bilginin bilimsel bilgi olma kıstası metadolojik olmasıdır. bilim insanı nesneye "bilmek için bilmek" ilkesi ile yönelip bilginin objektif, sistemli, tutarlı ve kritiğe açık bir bilgi olması gerektiği kuralına uymak zorundadır. aksi taktirde bilgi bilimsel bilgi olmaktan çıkar.
bilimsel bilgi, bilgiye ulaşım için tercih edilen yönteme ve bilginin kapsadığı konuya göre kendi içerisinde ayrılır. bunları formel, doğa ve insan bilimleri şeklinde üç grupta inceleyebiliriz.
formel bilimlerin kapsadığı bilimler matematik, mantık, istatistik ve bilgi teorisi gibi bilimleridir. bu bilimlerin formel bilimler içerisinde yer alma sebebi bunların doğada bulunmayan, daha doğrusu duyularla algılanamayan soyut bilgiler olmalarından kaynaklıdır. formel bilimler doğrudan ya da dolaylı gözlem ve deneyle incelenemediğinden dedüksiyon yöntemini kullanır.
doğa bilimleri formel bilimlerin aksine önermelerin içeriğiyle ilgilenir ve temel özelliği olgusal yani doğrudan veya dolaylı yollarla gözlemlenebilir oluşu olup nedensellik ilkesini benimseyerek endüksiyon yöntemini kullanmasıdır. astronomi, fizik, kimya, biyoloji gibi bilimler doğa bilimlerine girer.
insan bilimleri ise insanın kendisini ele alan bilimler olup toplumsal olguları inceleyen sosyoloji, insan geçmişini ele alan tarih, insan kültürünü konu edinen antropoloji, insan davranışlarını ele alan psikoloji, insanın üzerinde yaşadığı dünyayı ele alan coğrafya bu alanda yerini alan bilimlerdir. insan bilimlerini formel veya doğa bilimlerinden ayıran en önemli ve temel özellik, insan bilimlerinin objektif bilgiden öte subjektif bir bilgi taşımasıdır.
