Yine Namus kavramının haritasını çizen topluluğun, acımasız baskılayıcı gücünden dolayıdır.
Bir kadın, yaşı geldiği halde evlenmemiş ise, toplum o kadının namusunda bir eksilik görür. Yaş biraz daha ilerleyince, kadının hakkında yavaştan dedikodular çıkartırlır.Hızlıca yayılmakta olan dedikodular, konu komşuya, esnaf ve tanıdıklara, en sonunda da Ailenin kulağına gider. Hiç suçu olmadığı halde, kadına karşı evde farklı davranışlar başlar. Aile ve kadın artık sokağa çıkamaz hale gelir. Taki biriyle evlenene yada....
Bu yazdıklarım iç anadolunun ve doğunun ilçe ve köylerinde meydana gelmekte. Ne yazık ki Anadoluda doğuda bunlar oluyor. Genelleme yaparsak, bu korkuda olan kadınların aile geçmişleri ya anadoluya yada doğuya dayanmaktadır. Ailelerin kızını kaç kişinin istediğiyle övünmeleri de buna kötü bir örnektir.
Yine biz erkekler, kadınlar üzerindeki en ağır baskılardan birini uygulamışız ve hala da uygulamaktayız. Benim nezdimde toplumumuzun utanç tablosudur.
