Nihayet o banyo denen arza baliğ olunmuş ve tüm yapay kıyafetlerden soyunulmuştur o gece. Yalnızca bir boxer kalmıştır hello kittyli. Ondan da yavaş yavaş sıyrılıp önce felsefeden sorumlu ayak parmağım ile sıcak çikolata dolu küvete temas etmiş ve akabinde tüm res extansa'm ile dalmıştım o kutlu sıvıya.
Böyle mukaddes bir gecede patellam, küvette yunan adaları gibi duruyordu sessiz ama meraklısı çok. Mum ışığında ısınmış ellerim ile kaynar kazanlar kadar sıcak bir kitaba uzanıp çevirdim sayfalarından birkaçını utangaç bir kadının yüzünü çevirişi gibi.
fenomenoloji üzerine beş ders ismiyle onurlandırılmış bu eseri daha en başından o Edmund Husserl yazarak teşrif etmişti. Bir kelimeden diğerine tefrik için her defasında athena'dan müsaade alan gözlerim, sayfalar arasında yitirmişti burada-olmaklığını.
Husserl, adeta haykırıyordu felsefeye, Caesar'ın cenazesi başında haykıran marcus antonius gibi. Önce epistemolojik temel almayı şiddetle reddediyor ve sonra natüralizmi bombaya tutuyordu. Madde-değer, praksis ve teoriye ilişkin; doğalcı tutumu tokatlıyordu disiplinli bir alman öğretmen gibi.
Her şeyi empirik Algı düzeyine indirgeyen doğal tutumda reel karakter; nesneler, zamansal-mekansal dünya içerisinde, yani bizim dışımızda bir varolan olarak ele alınırken, onların algısı ise, reel insana ait psikolojik bir duruma indirgenir. dolayısıyla reel şeyler, reel insan ve reel algılama arasındaki ilişkidir.
Sayfalar çevrildikçe dolar gözler, bornoz giyilir ve bastığı yere gül döken ayaklar ile şömine karşısına oturulup pembiş, tatlış bir kupada white chocolate mocha içilir.
