Önce sancar hanın yanında ufak bir komutan olarak başlamıştım. Yavaş yavaş diğer beylerle de dostluk kurarak biraz çevre yaptım. Ordum da yenilmez kerkit kargicilarindan oluşuyordu.
Tek başıma güçlü kaleleri fethediyordum. Böyle böyle imparatorluk içinde bayağı bir ün yaptım. Gün geldi zor durumdaki beylerin imdadına yetişip gavurun ordusunu yok ettim, gün geldi fakır köylüleri basan eşkıyaları kılıçtan geçirdim.
Ve artık imparatorluğa bir mareşal seçmenin zamanı gelmişti. Oy çoğunluğuyla yeni merasel ben olmuştum.
Artık düşmanları zor gunler bekliyordu. Kısa zamanda haritanın yarısını ele geçirdim. Geçirdiğim şehirleri kaleleri,sancar han hep yatmaktan başka bir bok yapmayan beylere veriyordu. Ben de baki olan devlettir anlayışıyla, sesimi çıkartmıyordum.
Bir gün bir ulak yanına geldi ve sancar hanın beni meresallikten attığını ve kalelerimi teslim etmemi istediğini bildiren bir mektup yolladı. Mektubu yırtıp attım. Bu kadarı da fazlaydı. imparatorluğun bugünlere gelmesini saglayan beni resmen kovuyordu. Resmen oyuna getirilmek isteniyordum.
isyan bayrağını çektim. Kaleleri ve şehirleri elimde tuttum. Aramın iyi olduğu bir kaç beyi de yanıma alarak, devrim ateşini resmen yaktım. Kısa zamanda imparatorluğun tamamına egemen olmuştum. Artık yeni imparator bendim. Sancar han ise ülkeyi terketmişti. Artık kalradya benim askerlerimin olacaktı. Çok geçmeden tüm kalradya yı fethettim. Bir de güzeller güzeli bir prenses
ile evlenip yuvamı kurmuştum. Artık edebi istirahata çekilebilirdim. Hayatımın geri kalanında karım, oğullarım ve hayvanlarım ile ilgilenecektim...
