Yatmadan önce, tuvaletteyken ya da aniden herhangi bir zamanda resimlerine baktığımda çamaşır makinesini izleyen bir çocuk gibi dalıyorum. ürpertiyor, daraltıyor ama bu haz veriyor. Hiç kuşku yok ki yapamamaktan en çok üzüntü duyduğum şey olan resim, bu ressamın ellerinde hiç kimsede olmayacağı kadar harikulade duruyor.
