yine bir leonard cohen parçası ve yine bir cover; bu kez erken ölümüyle müziğine hayran kişiler için büyük bir kayıp olan jeff buckley'den...
her dinleyişte iki kez lanet okuyor insan.
biri, cohen'e; parçanın yaratıcısı(!) olduğu için.
diğeri eşsiz yorumu ile bambaşka bir hava katan buckley'e; onun yerine onlarca kötülük timsali insanın ölmesi gerekirken(?) erkenden bizi terk ettiği için.
kafam bozuk olduğunda, ağlayamadığımda, umutsuz kaldığımda, kahkahalarımda, üşümeye başladığımda, sessizliğe gömüldüğümde ve en çok da uykuya yenik düştüğümde...
