Galiba ben değilim. Yani şimdiye kadar iyi olduğumu sanıyordum ama değilim herhalde.
Mesela geçen cuma namazına gittim. Cami tıklım tıklım dolu. Hava buz gibi. Kapıda kaldım. Millet tak diye durdu sünnete. Ulan diyorum ne olurdu sanki 2 adım öne gidip biraz yer açsaniz. Ne biçim mahluklarsınız. Anca kendinizi düşünün. Sonra bir fırsat buldum attım kendimi içeri. Dışarıda var 5-10 kişi daha. Biraz ilerleyin biz de girelim diyorlar. O an içimden nereye gidelim yer mi var düşüncesi geçti. Hassiktir dedim. Halbuki daha 30-40 kişi sığardı. Ama o an 10 dakika önce bulunduğum kötü durumdan yeni kurtulmama rağmen ben kurtuldum bana ne amk düşüncesine sahip olduğumu gördüm. Kendimden utandım.
Sonra yine geçen gün belediye otobüsü ile gidiyoruz. Tıklım tıklım dolu. Durakta durdu. içimden dedim yer mi var nereye aliyorsun ama sonra dedim vay amk durakta olsam niye almadin lan 3-5 kişi sığardık arkalara derdim. Şu an kendimden utanıyorum yine.
Haa bak bu arada az önce dolmuşçu 5 tl fazla para üstü verdi adama geri yolladim. Bari biraz vicdan kasip kendimi tatmin edeyim. Hem 2 gün önce de markette 10 tl fazla para ustu geldi onu da verdim amk.
