Antik Yunancada “legein” fiili “söylemek” anlamına gelir. Logos ise bu fiilden (legein) oluşturulmuş isimdir. Kelimele anlam olarak “söz”dür. Temel anlamı “söz” olan logos, ne yönden bir “söz” anlamı taşımaktadır? Heidegger’in ifadesi ile “logos, Platon ve Aristoteles’te çok-anlamlıdır.” (Varlık ve Zaman, 33. Sayfa)
Heidegger bu soruya cevap verirken Aristoteles’ten bir hatırlatma yaparak “Aristoteles nutkun (logos) bu işlevine ‘apophainesthai’ diyerek onu keskin bir biçimde dile getirmiştir.” (Varlık ve Zaman, 33. Sayfa) Gerçekten de Aristoteles “Metafizik”te logos’un işlevini apophainesthai olarak ifade etmiştir.
Apophainesthai, “apo-” ve “phainesthai” ögelerinden oluşan ve “sözü edileni sözü edilenin kendinden hareketle görünür kılmak” anlamına gelir. Phainesthai “bir şeyi görünür kılmak” demektir ve apo- ise “hareketle, ondan hareketle” gibi bir anlam taşır. Dolayısıyla logos, yani söz; bir şeyi kendisinden hareketle görünür kılan (apo-phainesthai) nutuk, sözdür.
Not: Logos bundan başka, görünür kılan söz, açık hale getiren beyan gibi anlamlarından ötürü “akıl” anlamında da kullanılır ama biz fenomenoloji açısından logos’un apophainesthai işlevini ele alıyoruz.
Yukarıda açıklanan apophainesthai işlevine sahip logos, “apofantik nutuk” olarak ifade edilebilir. Apophainesthai onun birincil işlevidir.
Logos'un bir-araya-getirme olarak anlamı, "bir-araya-getirici-söz"dür.
