hep canımın çekmesine karşın hiç almadığım. okulda herkes yerdi ve o koca kantinde arkadaşlarımın canımı çektirmeyi başardıkları tek şeydi meybuz. ama hiç yemedim. çünkü inanılmaz derecede çabuk hasta olabilen bir çocuktum. hasta olunca da annemin 'meybuz mu yedin sen?' diyeceğini bilirdim ve her seferinde 'amaaaaaan! kim çekecek şimdi onun azarını' der hiç yememeyi tercih ederdim. buna karşılık hepsinin kokusu hala burnumda.
