bavul dergisi'nin nisan 2016 sayısındaki ismini tam hatırlayamadığım (nöbetçi ezcane gibi bir şeydi ismi) bir yazısını okudum bugün, gerçekten bayıldım.
açıkçası yazının sonuna kadar belli bir duygu çizgisinde okudum yazının son paragrafında öyle bir gözyaşı yağmuruna tutuldum ki,
bir anda dizimi sehpanın kenarına vurmuş gibi oldum, yumruk yemiş gibi.
