kuşkuculuk inançsız bir insanda da olmalı. kuşkuculuk inançlı bir insanda da olmalı. bir inançlı tanrısına duygusal bir bağ besleyip aynı zamanda onu sorgulayabilir de. bu çok normal. yeri gelir tanrıya sitem de edebilir. aynı şekilde inançsız biri yeri gelir tanrının varlığını hissedebilir. inanç dediğimiz kavram sadece inançlı insanlara ait bir kavram değildir. inançsız bir insan da bir şeylere inanabilir veya düşünceleri değişebilir. yapımız itibariyle ne siyah ne de beyaz olabiliriz. insanlar olarak her daim griyiz ve bir insanın net bir şekilde kendini bir kefeye koymasına önce o insanın kendisi inanmaz. sorgulayabilen yaşa geldiği andan ölümüne kadar olan sürede ateist veya inançlı kalabilen insan mutlaka bunun için özel bir çaba sarf ediyor demektir. aksi taktirde şu koca evrene ve içindekilere baktığı vakit kafasının bulanması ve bir şeyleri sorgulayıp ibresini inanca ya da inançsızlığa kaydırması gerekir. ancak dediğim gibi yalnızca beyaz ya da siyah olduğunu düşünüyorsan tüm duyularını çevrene karşı zorla kapatmış ve bir fikri kör bir şekilde bir inat uğruna destekliyorsun demektir.
