Haftada bir dışarı çıktığından mahallede olup bitenleri bilmezdi aslında. Salı günleri alışverişini yapar, sigaraları deste deste alır, kendini eve kapatırdı. Evine en yakın bakkal bir arka sokaktaydı ve uzun zamandır tek iletişim kurduğu kişi de yine bakkaldı.
Önce gördüğü kömür karası yere anlam veremedi. Sonra öğrendi ki bakkalda yangın çıkmış ve tek konuştuğu kişiyi de ondan almıştı.
Gerçekler, fazla hızlı ve ani vurmaya başlamıştı yüzüne. Biraz daha yürüyüp ötedeki süpermarketten ihtiyaçlarını aldı ve geri dönerken yol üzerinde tebeşirle çizilmiş sek sek gördü. Garip bir his geldi içine ve öylece oyunun başında, elinde poşetlerle durdu. Bir sigara paketi çıkardı ve 1 numaraya attı. Hareketleri oldukça yavaştı. Tek ayak üstüne geldi ve sigarayı 2 numaraya attı. Gülümsedi. Etrafında onu izleyen şaşkın bakışlara aldırmadan devam etti. Ve taş çizgiye değip oyunu kaybettiğinde, büyük bir kahkaha patlattı. Duyanlar pencerelere koşup onu izlemeye başladılar. Kahkahası dakikalarca devam etti. Sonra etraftakilere baktı ve 'gördün mü? Sen de gördün mü? Hep bu 8 yüzünden' dedi ve daha yüksek sesle kahkaha atmaya başladı. Dayanamadı, karnını tutarak oturdu yere ve tekrarladı 'hep bu 8 yüzünden'. Tüm mahalle onun kahkahaları ile inledi.
