amerika birleşik devletleri kurumsal bir devlettir. politika; abd'nin birliği, bütünlüğü neslin devamıdır. planlar, programlar yüz sene belki iki yüz sene için yapılır ve buna harfiyen uyulur. bu olgunun karşısında olan herkes potansiyel düşmandır. en ufak pürüzde yok edilmesi içten bile değildir. buna ağaç, yapı, birey, aile, topluluk, devlet, millet aklınıza gelen her şey dahildir. ve buna karar verecek tek merci yine kendileridir. çıkan karara itiraz edecek bir güç yoktur. infaz gerçekleşir. bu politika başa kim gelirse gelsin aynı kalmak zorundadır. başa gelen kişi kendi şahsi fikrine göre ülkeyi yönetemez. belirli kurallar vardır. başkan sadece yerel kalmak kaydı ile bazı küçük-şahsi değişikler yapabilir. bunun haricinde ana politika aynı kalmak zorundadır.
amerika birleşik devletleri neredeyse dünyanın üçte bir büyüklüğüne denk gelecek bir toprak parçası üzerine kurulmuştur. kurulduğu günden itibaren yani tek devlet olana kadar(iç savaş bitene kadar) işgal ettiği toprakların kaynaklarını kullanmıştır, sömürmüştür. toprağın asıl sahipleri olan kişileri, aileleri, kabileleri, toplulukları tehdit olarak görüp katletmiştir. ne zaman gücünü tam manasıyla kazandı(buda ortalama ikinci dünya savaşına tekabül etmektedir) o zaman kendi kaynaklarını bırakıp dış dünyaya yöneldi. maddi-manevi güç olarak boy ölçüşecek başka bir devlet yoktu. (rusya her ne kadar galip gelen devletlerin başını çekse de savaş yorgunuydu ve kalifiye erkek iş gücü neredeyse hiç yoktu.)
sömürmek istediği ülkelere kimi zaman bağımsızlık, kimi zaman demokrasi diye girdi amerika. kendi atadığı-beslediği yöneticiyi-diktatörü alaşağı edip halka refah getirecekti. dünyaya söylediği buydu. halbuki tek amacı kendi insanına-devletine yeni kaynaklar bulmaktı. gücünü korumak-artırmak. amerika ben'cidir. kendisi var olsun kalan önemli değildir. mantık bu şekildedir. amerika'da arap yarım adasında bulunan rezervlerden daha çok petrol, rusya'dan daha çok doğalgaz, afrika kıtasında var olandan daha fazla değerli taş madenleri var. başka bir ülkeyi sömürmek, işgal etmek varken neden kendi kaynaklarını kullansın ki. kimsenin hayatı, evi, ocağı önemli değil. önemli olan tek şey amerika'dır. bunun için her şey, her yol meşrudur.
çok açıldık, girişte bahsettiğim bu kurumsal yapı beraberinde bağlılığı, kararlılığı, dirliği, birliği getirir. yaptıkları sapıklıkları saymazsak ülkemizin örnek alması gereken bir yapıdır. başkanlık sistemine geçmemizin asıl sebebi de budur. bu kurumsal yapıyı türkiye'ye oturtmak. ve böylece hızlı bir kalkışa geçmek. bunu abd, ingiltere ve israil istemiyor. dönen oyunlar bu yüzden. kendilerindeki uyguladıkları başkanlık sistemini insanımıza medya aracılığıyla "diktatörlük" olarak lanse ediyorlar. e bizde de yürürken düşse "tayyip yaptı" diyecek akıl sahibi olup bu değerli emaneti kullanamayan insanlar tarafından önlerine atılan kemik gibi oluyor. her fırsatta çamur veyahut karalama.
allah yardımcımız olsun. tahtanın tam ortasındayız. düşmanımız neredeyse herkes. millet olarak bir olmazsak onların işini kolaylaştırmaktan başka bir halta yaramayız. allah sonumuzu hayır etsin.
