nedense 1 sezonda bitirme fikirlerinden vazgeçtiklerini düşünmeye başlatan dizi.
mert çocukluk günlerini unutmadı yani en azından kaçırılmadan sonrasını unutmadı. o mendil satarken ki mert'i çok iyi hatırlıyor ve o zamanki kendini tanıyor. sarp'ta olan umut'un fotoğrafını ilk gördüğünde kendini tanıdı havası yarattılar. sonra mert çocukluk oyuncağı ile uyuyakalınca iyice "evet umut benim" diyen bir mert havası yarattılar. son iki bölümde ise kan örneğinden kimlik araştıran şimdi dna ile kimlik araştıran ve umut olduğunu anlamamış bir mert havası var ortada bu garip geldi.
bu arada sarp'ın, necip uyanık'ın yusuf müdür olduğunu anlama sahnesi ise bir flashback olarak bize gösterilecek ve mert'in getirdiği ölüm raporunu okuyan sarp'ı göreceğiz.
