Tıpkı devlet yurtlarında tacize, tecavüze, siddete uğramış akranları gibi, fecice can veren bu güzelim çocuklar da yakında unutulur. Cocugu korumasını bir yana bırakın, bu ülkede "çoçuğun tecavuzcusune rızasını" arayan kanun dahi konuşulabiliyor. Çünkü devlet iyi biliyor, yoksulluk ve caresizlik icindeki insanlarin rizasi olmaz; sadece kabullenişi olur. Hic bir sey yapamiyorsaniz işe çocuklarınızı baskalarinin gözetiminden uzak tutarak başlayın. Baba ocağında, ana kucağında bir lokma ekmek verin ama kesinlikle baska bir yere emanet etmeyin. Ve yine bizler, hepimiz suçluyuz, hepimiz kör ve sağır... Yandı ciğerimiz, çöktü yine kara bir örtü gibi ülkemize cocuklarımızın ahı.
