kötünün iyiye diktasıyla iyinin kötüye diktasının arasındaki farkları gözümüze sokmuş olan liderdir. elbetteki hiçbir devrim güllük gülistanlık gelmez. mesele halka ne verdiğidir, halkın ondan ne aldığıdır. bu kadar ambargolar altında halkına daha çok bir nevi yoksulluğu paylaştırmıştır, ancak mutsuzluğu değil, ezilmişliği değil, tutsaklığı değil. sermayenin hüküm sürmesine izin vermediği ülkesinde bizim anladığımız anlamda halka refah sunması mümkün değildi. onun için aslında mücadele hiç bitmedi, mücadele bitmediği için de hem kendi hemde halkı için sıkıntılar hep devam etti.
peki halk memnun muydu, fidel halkına ne verdi;
New Economics Foundation adlı bir vakfın araştırmasına göre küba en mutlu insanların yaşadığı ikinci ülke olarak çıkmıştır. yani sen son model bir cep telefonum yok diye mutsuz olabilirsin ama küba halkı bunun beklentisi içerisinde olmadığı için mutsuz da olmuyor.
