herkesin ustalaşmasını istediğim eylem... sözlük içinde karmaşa yaratan bu üç noktalar ve birtakım kendini bilmez noktalama işareti, neredeyse anarşi getirecek düzeydeler...
hocam, her cümlenin sonuna üç nokta konulmaz. bakın yukarıda da örneğini verdim. zall ı tuttum kurallar benden.
başlığı da az önce gördüğüm, 'bakalım beni tanıyabilecek misin...' cümlesinin ardından açtım. o üç nokta nedir, anlayamadım, sezen'e sordum, o da lan ayı, ben minik serçeyim, ne anlarım dil bilgisinden dedi, eyvallah dedim, abandım klavyeye.
her neyse efendim, örneklerle açıklamaya çalışalım:
eğer; 'hele sebzelerin ikisini çok severim; hıyar ve patlıcan...' olursa, '...'yı yanlış kullanmış oluyoruz.
arkadaşım, sen zaten iki sebzeden bahsetmişsin, iki sebzeyi de belirtmişsin, sonra da üç nokta koymuşsun. olmuş mu o öyle hiç?
bir de buna bakalım:
'hayatımda yaşadığım önemli anılardan birçok örnek gösterebilirim; annemi doğrayışım, manavın kafasına molotof atışım...'
oh, ne güzel. amcam oldukça yerinde bir şekilde üç noktasını kullanmış, artizliğini de yapmış... şahane.
ayrıca yüklemi olmayan cümlelerde de '...' kullanılabilir, eksiltili cümleler de buna dahil.
'ayı ona öyle korkunç gelmişti ki...'
üç nokta ve iki nokta, hatta buna bağlı olarak '!!!' '???' ler yerli yersiz kullanılmamalıdır. bunu sürekli kullananların kulağı çekilir, davranış bozukluğu devam ederse tek ayak üzerinde durma cezası ve çaylaklık verilir.
'abi cümlenin sonuna üç nokta koyuyorum, çok bir entel hava veriyor, daha bir akustik oluyor' demeyin, biz tek nokta koyan insanları da çok seviyoruz, vallahi. siz yeter ki adam gibi yazın, seri artılama meleğiniz olmayanın aşkısının çorapları ıslansın.
