12.
-
''...
boş pencereden,
çocuk, diri ve koyu tepeye bakarak,
ve şaşırırdı,
tepeleri, üst üste yığılmış görmekten.
belirsiz ve berrak devinimsizlik!
karanlıkta hışırdayan yapraklar arasında tepeler belirirdi,
orada güne ait her şey,
kıyılar ve ağaçlar,
ve üzüm bağları apacık ölüydü!
ve yaşam başka bir yaşamdı.
rüzgardan, gökyüzünden, yapraklardan,
ve hiçlikten.''
cesare pavese
