Karşı dairemde bir çift var, 2,5 yaşındaki çocuklarına hergün en az 10 doz olmak koşuluyla şuursuzca, seslerinin çıkabildiği kadar aşağılayıcı kelimeler eşliğinde bağırıyorlar. işin ironik kısmı ise şu; yaşlandıkları zaman özellikle bakıma muhtaç kaldıkları dönemde bu çocuktan saygı ve merhamet bekleyecekler açtıkları onca yarayı yok sayarak.
Ve biz şikayette bulunamıyormuşuz çünkü işin içerisinde darp yokmuş, şuan bile çok geçken darp gerçekleştiğinde o çocuğa yaşam sevincini tekrar aşılamak yıllar sürecek.
Ha birde ikinciyi yapmışlar, bir taneye çok tahammül edebiliyorlarmış gibi.
